×

Recensie

Alternative

29 oktober 2017

Darlene Shrugg

Darlene Shrugg

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Upset the Rhythm

Darlene Shrugg Darlene Shrugg Alternative 4 Darlene Shrugg – Darlene Shrugg Written in Music https://writteninmusic.com

De 5 muzikanten in rockband Darlene Shrugg vormen volgens het label een Canadese “supergroep”. Raar woord altijd “supergroep”, één die te snel en te vaak gebruikt wordt. Neem nou hier: Simone TB en Max ‘ Slim Twig’ Turnbull van het duo Tropics die nog 3 leden opzochten voor hun nieuwe band. Allen muzikanten die uiterst lang meegaan in de Canadese scene, maar nog geen reden voor een supergroep. Of het moet zijn omdat Slim Twig getrouwd is met de ook in Nederland inmiddels bekende experimentele electropop artieste Meg Remy AKA U.S. Girls. Het maakt allemaal niet uit, zolang de muziek maar goed is.

…..pfiew, dat is gelukkig zo. Gelijk in de opener horen we al een kakofonie aan geluiden: toetsen zorgen voor melodie, gitaren scheuren er op los alsof het vel tot bloedens toe van de vingers gespeeld wordt, basgitaar dreunt nog mee, synthesizers zorgen voor rare achtergrondgeluiden, strijkers tussendoor en het drumstel gemarteld, Dit alles gaat met zo’n theatrale bombast dat je zoiets hebt van “zoooo, kan dat niet minder?” Nee, het kan duidelijk niet minder, want Darlene Shrugg staat te spelen alsof ze morgen dood zijn. Op de drummer na zingt dan ook nog eens iedereen mee. De groepszang levert aanstekelijke refreintjes op , zoals in het liefkozende Wah Wah, dat refereert aan het 70’s-Achtige gitaareffect dat op dit album dikwijls wordt ingezet. 70’s hardrock en bombastische glamrock zijn dan ook de invloeden die het meest opduiken, maar vleugjes boogierock en funk komen ook voorbij. Extra opduikende instrumenten zoals saxofoon, omnichord en saxofoon maken de muziek enkel chaotischer .Enkel het musical-achtige Strawberry Milk slaat teveel door naar kitsch, zonder echt te knipogen; gelukkig is daar halverwege het lied alweer een muzikale ommekeer naar vuige rock. Dat is het bijkomend voordeel van Darlene Shrugg, de rammelende garagerock mentaliteit gekoppeld aan het furieuze spel zorgt ervoor dat de luisteraar geen tijd heeft om zich ergens aan te ergeren. Voordat je goed en wel denkt dat het wel een tikkeltje minder kitsch of wat strakker of gestroomlijnder kan is de band alweer verder gestuiterd naar een nieuwe passage of track. Dan te bedenken dat juist Megy Remy is aangetrokken als componist, om alles in goede banen te leiden. Er zal dus wel degelijk veel structuur zitten in deze furieuze bal van theatraliteit, energie en chaos, maar wij horen het niet. Gelukkig maar.



  1. Inherit the Wind
  2. First World Blues
  3. Wah Wah
  4. Strawberry Milk
  5. Technicolour Surround
  6. National Security
  7. Pete Rose Boogie
  8. Where's Your Brother?
  9. Freedom Comes in a Plastic Card