×

Recensie

Alternative

19 juni 2015

Darkness Falls

Dance And Cry

Geschreven door: Pieter Visscher

Uitgebracht door: HFN

Dance And Cry Darkness Falls Alternative 3 Darkness Falls – Dance And Cry Written in Music https://writteninmusic.com

Darkness Falls noemen ze zich en het tweede album van dit damesduo heet Dance And Cry. Zijn we hier dan ook getuige van een tranendal? Dat valt mee. Maak je geen zorgen.

De uit Denemarken afkomstige dames Josephine Philip en Ina Lindgreen knipoogden op hun debuutalbum Alive In Us uit 2011 nog in zekere zin naar de jaren 60 van de vorige eeuw. Daar is op Dance And Cry geen sprake meer van. De vorige langspeler werd bovendien geproduceerd door landgenoot Trentemøller. Die is inmiddels van het toneel verdwenen. Philip en Lindgreen kunnen het dan ook best op eigen benen, bewijst deze smaakvolle elf nummers tellende plaat.

Donkere synthesizers en hier en daar een gitaarpartijtje, dat zo van een album van The Cure afkomstig zou kunnen zijn, vormen de belangrijkste ingrediënten van Dance And Cry. Terwijl de twee ook naar Depeche Mode (jaren 80-periode), Joy Division, Gary Numan en New Order moeten hebben geluisterd. Dat lijdt eigenlijk geen enkele twijfel.

Het leidt tot atmosferische pop/wave die prettig duister klinkt, terwijl de licht ijzige en enigszins mysterieuze stem van Philip, die in de verte zelfs ietwat aan die van Adele doet denken, voor heel veel slagroom op de taart zorgt. Zij hangt de slingers op.

Josephine Philip en Ina Lindgreen duiden hun muziek als volgt: er zit iets in voor de geest, iets voor het hart en ook wat voor de voeten. Dat klopt zonder meer. Hoewel de plaat stevige dancetracks ontbeert, valt er zeker op te bewegen.

Veel songs, zoals het heerlijk meanderende The Answer, lenen zich daarnaast uitstekend voor een remix. Mogelijk kan Trentemøller daar weer even voor aanschuiven?

Nochtans hadden een stuk of vier uptempotracks geenszins misstaan op Dance And Cry. Integendeel. Nu hebben we te maken met een typische huiskamerplaat, waarmee de dames weliswaar de boer op kunnen, maar een popzaal, laat staan een festivalweide krijgen ze er niet massaal mee in beweging. Althans: er is een verschil tussen meewiegen en het hele lichaam losgooien. De beuk mag er best even in zo nu en dan. Dat missen we nu een beetje. Op het derde album komt dat vast helemaal goed.



  1. Night Games
  2. The Answer
  3. Liar's Kiss
  4. Dance And Cry
  5. Golden Bells
  6. Darkness Falls
  7. Paradise Trilogy 1
  8. Hazy
  9. My Father Told Me (He Was Wrong)
  10. Midsummer Wail
  11. Thunder Roads