Soms moet je het echt helemaal niet te ver gaan zoeken. Dat bewijzen de jonkies van Danny Blue And The Old Socks op hun EP Backyard Days. Opgenomen door Koenraad Foesters laat dit kwartet volop het geluid horen van een jonge, speelgrage groep die zich laat leiden door aanstekelijke pop, met inspiraties als pakweg het melodieuze van The Beatles tot net iets meer uit de kluiten gewassen rockmuziek.

Vier jonge heren die op hun Backyard Days een erg fris (en radiovriendelijk!) geluid laten horen. Vijf songs jagen ze er in net een kwartiertje door. Dat lijkt in eerste instantie niet zo gek veel. Maar het maakt wél dat je haast als vanzelf snakt naar een volgende luisterbeurt.

De aandachtige luisteraar zal tijdens opener 6 ft Tall Baby echo’s horen van pakweg de glamrock dagen van David Bowie. Aanstekelijkheid is hier het kernbegrip, vooral ook omdat de groep er ook voor zorgt dat alles niet al te afgelikt en clean klinkt. Meer zelfs, het zijn net die onzuiverheden die mee de charme van deze band uitmaken. King Of The Trashcan heeft iets opgejaagds in zich en doet zich tegoed aan meerstemmige, rammelende rock’n’roll, een beetje zoals het vroege, door punk aangedreven werk van Elvis Costello. Heerlijke achtergrondkoortjes ook.

De achteloze attitude waarmee deze bende ongeregeld speelt herinnert eveneens aan de hoogdagen van pakweg The Libertines en Pete Doherty. Met hen deelt de groep een voorliefde voor prettige, goed in het oor liggende, melodieuze rock die nergens te bedacht of te geconstrueerd aanvoelt. Ook verderop hoor je dat Danny Blue And The Old Socks volop hun eigen ding doen met allerhande invloeden. Neem bijvoorbeeld maar een song als Be With Me waarin een erg frisse wind waait en waarin frontman Sam De Neef zijn strot eens goed openhaalt.

Danny Blue And The Old Socks laten in een handvol songs verschillende facetten zien (Mascara bijvoorbeeld doet ons eerst denken aan het popgevoelige van een band als The Cure, om te eindigen met een danig opgefokte energiestoot), waardoor je aanvoelt : hier zit ongetwijfeld nog veel meer in. Het potentieel van deze bende is bijzonder groot, hoog tijd dus om hen dat volledig waar te laten maken. Geef deze groep wat tijd en er zit een heerlijk hitgevoelig album in vol zomerse geluiden (de zalige popfeel in Belgian Venice wijst daar al op).