×

Recensie

Alternative

13 maart 2018

Condor Gruppe

Interplanetary Travels

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Condor man Records

Interplanetary Travels Condor Gruppe Alternative 4.5 Condor Gruppe – Interplanetary Travels Written in Music https://writteninmusic.com

Inmiddels is Condor Gruppe toe aan album nummer drie (of vier, als je de eerste four track demo erbij telt). Interplanetary Travels, zo heet de nieuwe Condor Gruppe plaat, is een verwijzing enerzijds naar Sun Ra, maar anderzijds vooral ook naar de muziek als manier om afstand te nemen van alle beslommeringen van het dagelijkse leven. Dat de groep met onder meer Michiel Van Cleuvenbergen, Jan Wygers, Milan Warmoeskerken, Kris Delacourt en Kris Torfs zich daarbij laat inspireren door verre reizen is een voor de hand liggende binnenkopper, al loont het zeker de moeite om niet zomaar voorbij te gaan aan deze door zowel krautrock, western, surf als astrale exotica beïnvloede muziek.

Die heel open en brede muzikale visie is de uitgesproken signatuur van de band, die overal ergens wel wat haalt. Deze zevenkoppige groep die live soms XL dimensies aanneemt zoekt aansluiting bij haar eigen voorgeschiedenis met onder meer tribute albums zoals de Frog Bog LP (2016) die aan de geschifte, maar geniale New Yorkse vikingmuzikant Moondog werd opgedragen en het opgemerkte debuut Latituds Del Cavall (2014). Daardoor voelt het nagelnieuwe Interplanetary Travels bij eerste beluistering direct aan als vintage Condor Gruppe. Als vanouds experimenteert de groep volop met de meest diverse sferen en texturen om daar vervolgens een heel distinctieve, open sound uit te puren.

Zo voelt ook dit nieuwe album in eerste instantie aan als een knappe, diverse reeks instrumentals. Die brengen de cinematografische ambities prominent naar voren, onder meer met eigentijdse updates van Morriconeachtige klanken maar ook met hypnotiserende grooves en krachtige, dubby psychedelica. Op die manier neemt deze bende je eigenlijk mee doorheen hun eigen eclectische muziekbibliotheek met tussenstops bij Ennio Morricone, Pink Floyd, de junglegrooves van Goat en de rockhooks van Mark Lanegan of Queens Of The Stone Age. En dat allemaal in de blender gezwierd en met veel panache en branie uitgevoerd.

Opmerkelijk ook hoeveel instrumenten er aan te pas komen: de traditionele bas/drum/-gitaaropstelling wordt onder meer verruimd dankzij de inbreng van gastmuzikanten (o.a. Nicolas Mortelmans op sitar,..). Daarnaast merk je ook veel aandacht voor het percussieve met stevig swingende en uiterst dansbare ritmiekjes en on top heerlijke blazerspartijen.

De prachtige opener Abyss trekt langzaam het gordijn open. Een trage, trefzekere passage die mede dankzij de gitaarpartij herinnert aan de zwart-wit dramatiek van een grootmeester als Hitchock. Zo voelt Abyss door de combinatie van vermoeide percussie en focus op gitaar eerder aan als een exit, een afsluitmoment. Daarmee legt de groep de luisteraar een raadsel voor. Of eerder een schijnbeweging, want na de wat tragere start die Abyss neemt, is er het kwieke Pulse, waarbij Condor Gruppe zich laaft aan een mix van krautrock, druggy psychedelica en Morriconiaanse westerngitaren.

Gelijk is duidelijk dat de groep vanaf dan de luisteraar in een houdgreep heeft om niet meer los te laten. Eens het Condor Gruppevirus toeslaat, is het finaal en onherroepelijk. Dat wordt verderop ook duidelijk. Bijvoorbeeld tijdens de vooruitgeschoven single The Wanderer die sterk aanleunt bij de erotiek van sixties Gainsbourg en die verder aanlengt met zuiderse, subtropische trompetten en blazerspartijen en afkruidt met een hemelse gitaarpartij. Condor Gruppe année érotique, zeg maar.

House Of Kraut maakt zijn titel dan weer meer dan waar, al valt die met name vooral op door de wazige psychedelische surfgitaren waarbij je zowel moet denken aan Beefheart, Hendrix als aan Television of diens nagezant op aarde Chris Forsyth. Een hoogtepunt in de set. Overigens: naarmate het album vordert, wordt het steeds beter. Neem er gerust Void bij, waarbij je eerst een weirde echo krijgt van de desolate westerngitaren die Daan Stuyven bij Dead Man Ray ‘prepareerde’ om vervolgens overvallen te worden door een ontzéttend mooie, diep emotionele pianopartij. Weergaloos mooi.

Van daaruit gaat het richting finale, met eerst The Orbit of the Sun And Moon waarbij sitarmeester Nicolas Mortelmans, in de leer bij Anoushka Shankar, een handje helpt. Het illustreert treffend hoe ontzettend breed deze groep speelt en denkt, door bijvoorbeeld ook niet-westerse muziektradities op te nemen en te verwerken. Geen idee hoever dit live uitgerekt wordt, maar duidelijk is wel dat als de groep het wat handig aanpakt, ze hiermee alle luisteraars niet alleen bedwelmt, maar ook een behoorlijk spacy en kosmische trip aanbiedt die veel verder gaat dan dromen reiken. Hoogtepunt nummer twee in deze set. Iets later volgt het onder meer door jazzmuzikant Sun Ra geïnspireerde Saraba, waarbij je eerst vrolijk gestemd panfluitspel om de oren krijgt alvorens de trommelende percussie aangeeft dat het weleens een heel andere richting kan uitgaan. Ook hier geldt: dit zou live weleens danig gestretcht kunnen worden.

Rest nog de afsluiter Farewell To The Last Man On The Moon. Die klinkt zoals de titel eigenlijk al doet vermoeden. Nog een laatste shotje nocturnale blues, nog een laatste rondje voor de barman de boel sluit. En wederom blijkt dat Condor Gruppe vele elementen bij elkaar neemt: Laneganeske tragiek, de woestijnepiek van Calexico of The Walkabouts én een filmische grandeur (inclusief stemmen-koortje). Dat is wat heet: afsluiten in grote stijl.

Tsja. Interplanetary Travels. Héérlijke plaat. Muziekliefhebbers hollen best naar de winkel om hun exemplaar te pakken te krijgen en doen hun voordeel met de kleine, maar sympathieke back catalogue van de mannen. En moest u de kans krijgen hen live aan het werk te zien: doen !

Tracklisting Interplanetary Travels (vinyl):

Kant A:

  1. Abyss
  2. Pulse
  3. The Wanderer
  4. House of Kraut
  5. Void

Kant B:

  1. The Orbit of the Sun and Moon
  2. Saraba
  3. Farewell to the Last Man on the Moon


  1. Abyss
  2. Pulse
  3. The Wanderer
  4. House Of Kraut
  5. Void
  6. The Orbit of The Sun & Moon
  7. Saraba
  8. Farewell to The Last Man on The Moon