Silver Bullets is het eerste album van The Chills sinds Sunburnt uit 1996. Bandleider en aartsvader Martin Phillipps wilde met dit album een link leggen naar het oude werk van de band voordat hij met een volgende plaat wellicht nieuwere wegen inslaat. Silver Bullets is dan ook een ouderwetse Chills-plaat, maar dan wel in een eigentijds en fraai productioneel jasje. Alsof Phillipps alsnog zijn punt wil maken. Immers, begin jaren negentig leek met soortgelijke muziek een doorbraak nabij maar zover mocht het niet komen. Het geluid op Silver Bullets is een stuk beter dan dat op de Chills-opnamen uit de jaren tachtig. Echter, het rafelrandje dat de compilatie Kaleidoscope World (1986) sierde, was eigenlijk zo vervelend niet. Wat dat betreft is Silver Bullets wel wat aan de gepolijste kant.

Hoe dan ook, de meeste songs op dit vijfde reguliere album klinken heerlijk vertrouwd. Wat dat betreft had Silver Bullets makkelijk de opvolger van, pakweg, Submarine Bells (1990) kunnen zijn. Met Warm Waveform hebben we direct een mooie, diepe maar ook lekker wegstuiterende song te pakken. Een typische, innemende Phillipps-track, licht mysterieus en tegelijk onweerstaanbaar poppy. De stem van Phillipps is nog steeds even warm als vroeger. Het mooie Underwater Wasteland zou qua thematiek zeker op het eerdergenoemde Submarine Bells gepast hebben. Het is niet de enige keer dat het engagement van Phillipps doorklinkt. Het eveneens bevlogen America Says Hello is een piekmoment halverwege de plaat.

Silver Bullets, Aurora Corona en I Can’t Help You zijn vertrouwd klinkende, prima uptempo songs; geen hoogvliegers maar ze houden de vaart er prima in en scoren allemaal een hele ruime voldoende. Pyramid / When The Poor Can Reach The Moon is een flinke tour de force die een experimenteel deel koppelt aan typische, opbeurende folky Chills-pop. Zoals zo vaak op deze plaat legt Phillipps hoorbaar linken naar de hoogtijdagen van 25, 30 jaar geleden. Dat geldt ook voor Molten Gold, dat al op single verscheen in 2014, zij het in een andere versie. Wat voor deze song geldt, geldt voor het hele album: geen verrassing maar wel kwaliteitspop met het unieke Chills-keurmerk. Silver Bullets is een album dat meer dan welkom is.