×

Recensie

Alternative

10 december 2017

Brix & The Extricated

Part 2

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Blang

Part 2 Brix & The Extricated Alternative 3.5 Brix & The Extricated – Part 2 Written in Music https://writteninmusic.com

Brix Smith gaf tussen 1983 en 1989 en midden jaren negentig als gitariste/zangeres/songschrijfster mede vorm aan The Fall, de lekker weerbarstige en bij vlagen briljante band rondom Mark E. Smith. Tijdens haar verblijf in The Fall in de jaren tachtig, toen ze ook getrouwd was met Smith, bereikte de band grote hoogten. Op dit Part 2 keert de Amerikaanse een aantal keer terug naar haar tijd in The Fall en stort ze zich op songs waar ze toentertijd zelf (deels) verantwoordelijk voor was.

Het lekker stuiterende Feeling Numb, met ruwe postpunkgitaren, is van origine uit 1995 en kwam destijds deels uit de pen van Brix Smith. Hotel Bloedel is ook nu nog, 34 jaar later, een pakkende, waaierende track die soms lekker wegzweeft. Destijds was de song ruwer en dwarser, geheel volgens Fall-recept en zong Mark E. Smith mee. LA, die even bevreemdende als onweerstaanbare track uit 1985, is met gemak een van de hoogtepunten op Part 2.

Smith is niet de enige oudgediende van The Fall op dit album. Met oude rotten Paul Hanley op drums en Steve Hanley op bas is deze band bijna nog meer The Fall dan Mark E. Smiths huidige incarnatie van de groep. Enige rancune zal het drietal overigens niet vreemd zijn; Brix Smith en Steve Hanley verlieten The Fall en vooral Mark E. Smith met de nodige verwensingen. Smith hing zelfs haar gitaar aan de wilgen om zich lange tijd op design en mode te storten. Vorig jaar was ze ineens weer helemaal in beeld dankzij haar autobiografie The Rise, The Fall, The Rise.

Naast dus prima versies van Fall-songs levert Smith nog een aantal sterke nieuwe tracks af. De single Moonrise Kingdom is mooie indiepop, compleet met een koortje en Something To Lose – ook op single uit – een lekker stuiterende track waar de gitaar net even meer de ruimte krijgt om diepgang aan de song te verlenen. Brix & The Extricated klinken soms nog steeds als The Fall maar schaven net wat meer aan de sound. De songs klinken vooral door Brix Smiths toegankelijkere, meer traditionele punk/rock vocalen minder eigenwijs en alternatief dan die van The Fall: de pakkende, brutale punkpop van opener Pneumatic Violet is smakelijk maar verrast nergens. Die twist die Mark E. Smith aan ouderwetse rock-‘n-roll kon geven, missen we hier. Smith wil op Part 2 vooral helderheid, gecombineerd met punkpopappeal.

Op het afsluitende Hollywood kan ze zich helemaal uitleven. Geboren in L.A., heeft ze het een en ander te vertellen over Zuid-Californië. Met Hanley’s ouderwets prangende baspartijen en de nodige compositorische klasse is dit een volbloedsong die samen met die handvol andere sterke tracks de terugkeer van Brix Smith zeker de nodige kracht bijzet.

https://www.youtube.com/watch?v=C9dY5Okqc5Q



  1. Pneumatic Violet
  2. Feeling Numb
  3. Something To Lose
  4. Hotel Bloedel
  5. Damned For Eternity
  6. Moonrise Kingdom
  7. Teflon
  8. Valentino
  9. LA
  10. Time Tunnel
  11. Hollywood