Intrigerende noise, zo kun je het debuutalbum Coming Apart van Body/Heat, de nieuwe band van Sonic Youth’s Kim Gordon en gitarist Bill Nace, het beste noemen.

Met het plotseling uiteenvallen van Sonic Youth, of eigenlijk beter: Het huwelijk van bassiste/zangeres Kim Gordon en gitarist/zanger Thurston Moore, is Gordon gelukkig niet bij de pakken neer gaan zitten. Gestart als een duo met losse instrumentale ideeën bleek Body/Heat uiteindelijk de ideale plek voor Gordon om alles wat ze op haar lever had ook in teksten los te laten. In de van haar zo bekende praat/schreeuw/zangstijl brengt ze haar leven weer op orde. Ondanks het feit dat binnen de door Nace briljant opgetrokken gitaarmuren haar teksten niet altijd even duidelijk hoorbaar zijn, wordt gelijk in het openingsnummer Abstract wel duidelijk dat de scheiding haar tot diep in de ziel heeft geraakt. Een tekst als ‘I can only think of you in the abstract’ heeft geen verder uitleg nodig. Ook songtitels als Last Mistress, Aint, Black, Everything Left en Can’t Help You laten niets aan onduidelijkheid over.

Coming Apart is een uitzonderlijk album dat zowel experimenteel als superdonker en intrigerend klinkt. Een album opgezet in feedback en gitaarerupties die als geluidscollages vervreemdend werken. Zonder percussie en puur drijvend op de overstuurde gitaren en de daaruit voorkomende indrukwekkende geluidsmuur. Eigenlijk wordt alleen op het einde van het album met het fraai dromerige Black even wat gas terug genomen. Het indrukwekkende, lang uitgesponnen Frontal sluit het album genadeloos af.

Waar Sonic Youth sinds begin jaren 90 steeds toegankelijker (maar zeker niet minder geniaal) klonk, is Coming Apart juist weer een album dat de experimentele beginjaren van die band in herinnering brengt. Maar dan nog heftiger en dwarser opgezet. Coming Apart is het uitzonderlijke album waarop de bijna 60-jarige Kim Gordon afrekent met de scheiding die haar leven veranderde. Je kunt ze minder geniaal maken.