×

Recensie

Alternative

29 juli 2019

Bleached

Don’t You Think You’ve Had Enough?

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Dead Oceans

Don’t You Think You’ve Had Enough? Bleached Alternative 3.5 Bleached – Don’t You Think You’ve Had Enough? Written in Music https://writteninmusic.com

Vanuit het zonnige Californië lachen de twee assertieve zusjes Clavin ons toe. Don’t You Think You’ve Had Enough? is de derde plaat van de brutale Jennifer en Jessica die hier het ruigere bestaan achter zich gelaten hebben. Geen ingehouden woede, of de frustratie van een gebroken nagel. Zelfs voor zoiets kleins is geen plek meer. Die wordt met gemak gepolijst of vervangen door een kunstnagel.

De nadruk van Bleached, want daar hebben we het hier over, is steeds sterker op rock georiënteerde songs te komen liggen dan op Welcome The Worms. Er is door het uit Los Angeles afkomstige duo behoorlijk wat gesleuteld aan het inhoudelijk facet van de tracks waardoor het net allemaal een tikkeltje volwassener en professioneler overkomt. Voor de een is dit een verademing, voor de ander een afbreuk aan hun jonge honden mentaliteit. Dat drummer Spencer Lere ook nog een rol in het geheel heeft, wordt zowat verzwegen. Op de bandfoto’s is hij nergens terug te vinden.

Zou je bij opener Heartbeat Away nog wat meer aandacht voor de drums besteden en er donkere keyboardklanken aan toevoegen, dan zit deze zowat in de gothic rock zone. Al direct is duidelijk dat ze steeds verder van het punkrock imago af willen. De nadruk bij Hard to Kill ligt veel op de gestructureerde gestileerde jaren tachtig, met de hoofdrol voor de funkende discosound omlijst met een heerlijk stukje synthpop.

De vrolijke skatonen van I Get What I Need roepen tevens herinneringen op aan Robert Smith van The Cure in een goede bui. Ook de met koortjes gevulde Somebody Dail 911 kan je feilloos in dezelfde periode plaatsen. Steeds meer putten ze de inspiratie uit de rijkelijk gevulde Britse nostalgische popencyclopedie. Op Valley to LA hoor je dat ze in staat te zijn om kant en klare popsingles te kunnen schrijven. Vijfendertig jaar geleden zou dit garant voor succes staan.

Het catchy Rebound City zit nog in de lekkere rockchick hoek met duidelijke Amerikaanse nineties gitaarband invloeden. Wat betekent dat ze het stoere karakter nog niet kwijt zijn, maar wel een stuk doordachter in het leven staan. Nog steeds staan er genoeg recht toe recht aan songs op, maar zo frontaal face smashend is er niet meer bij.

Wat is het dan geweldig zijn om tegen het einde naar het gemodder en geploeter van de beginperiode te verwijzen. Shitty Ballet kan je beschouwen als de definitieve afsluiting van die puberale ongein. Geweldig toch om bij het slotakkoord nog eventjes alles te geven. Toch hou ik mijn hart vast, alwetende hoe het in verleden verliep met acts als The Bangles en Belinda Carlisle. Niet de soort toekomst die ik ze toewens, al brengt het financieel veel meer in het laadje.



  1. Heartbeat Away
  2. Hard To Kill
  3. Daydream
  4. I Get What I Need
  5. Somebody Dial 911
  6. Kiss You Goodbye
  7. Rebound City
  8. Silly Girl
  9. Valley To LA
  10. Real Life
  11. Awkward Phase
  12. Shitty Ballet