×

Concert

13 augustus 2015

Bijzonder optreden Peter Broderick in Haarlem

Geschreven door: Edwin Hofman

Label: Bella Union

De Waalse Kerk in het hartje van Haarlem is op 11 augustus het decor voor multi-instrumentalist Peter Broderick. Broderick, afkomstig uit Carlton, Oregon, heeft met zijn 28 jaar al een flink oeuvre opgebouwd middels meer dan vijftien albums op vermaarde labels als Erased Tapes en Bella Union. Zijn laatste album Colours Of The Night verscheen eerder dit jaar op Bella Union.

Voordat Broderick aantreedt is er eerst Pwrhaus, waarachter de schuchtere Tonality (Tony) Star schuilgaat. De naakte, breekbare songs, gezongen met een indringend stemgeluid vanachter de vleugel, weten bij momenten zeker in het hart te treffen. Als Tony zijn stem verheft vliegt hij uit de bocht maar bij de rustigere passages komt zijn eerlijke performance zeker over.

Vergeleken bij de verlegen Tony is Peter Broderick veel meer de gevatte en zelfverzekerde artiest. Vanavond bespeelt hij de Gibson en viool, alsmede keyboard en sampler. Met deze combinatie creëert Broderick zijn bijzondere, vaak spaarzaam aangeklede songs, veelal aangedreven door loops en samples.

Een van de hoogtepunten van de avond is de titeltrack van zijn laatste album. ‘All colours of the night turn every darkness into light’, zingt Broderick via inventief geconstrueerde, meervoudige zanglijnen. Wellicht verwijst hij hier naar zijn ziekte van enige tijd geleden en zijn gedwongen remigratie van Berlijn terug naar de VS. Hoe dan ook, het is een sterk visitekaartje van de nieuwe plaat. Het minimale On Time, vol onderhuidse spanning, houdt de aandacht stevig vast. Ondersteund door de bijzondere ambiance laat Broderick zien en horen het publiek in zijn eentje met gemak te kunnen vastgrijpen.

Broderick zet het vijf jaar oude Sideline in, staande vóór zijn microfoon, om vervolgens al zingend om het publiek in de kerk heen te lopen. Het laatste stukje naar het podium legt hij tot grote hilariteit af per skateboard. Je komt nog eens wat tegen in zo’n kerk. Achter de vleugel gaat hij een stuk serieuzer verder:

All we need is a little sunshine
Come on, I thought the world was getting warmer
Out here it’s cold and wet
Like the bottom of the ocean
With its pressure squeezing our heads

Vanavond kiest Broderick voor een greep uit zijn gehele oeuvre. Not At Home uit 2008 ontaardt in een korte kakofonie van viool en geschreeuw. Even later doet Broderick, creatief als hij is, de trompet uit More And More, een track van Colours Of The Night, met zijn stem na. Enkele malen houdt Broderick zich vanavond in en speelt hij instrumentale stukken op viool of piano, zonder opsmuk. Het vormen mooie passages die laten horen dat Broderick het echt niet alleen van trucjes moet hebben.

Voorprogramma Pwrhaus wordt door Broderick voor twee songs het podium opgehaald voor bas en zang. Met name I’ve Tried, van het vorige album These Walls Of Mine valt op, met Broderick op een Casio keyboard. De duozang van het tweetal benadert de edelkitsch, iets wat Broderick zich terdege bewust is overigens.

Wellicht de mooiste track van de avond is het bezwerende Below It, van het album Home:

And with his fingers he would push
And with his fingers he would pull
And with his fingers he would push
To come back up

Op zulke momenten valt op hoe gemakkelijk Broderick een mooie, intense sfeer kan oproepen en hoeveel zijn discografie te bieden heeft. Iets wat hem ook vanavond in de Waalse Kerk weer bijzonder goed van pas kwam.