Beach House
Thank Your Lucky Stars
Thank Your Lucky Stars verschijnt twee maanden na Depression Cherry maar voor Alex Scally and Victoria Legrand is dit zesde album een normale release en geen verrassingsalbum. Dat mag zo zijn maar er zullen maar weinigen zijn die deze plaat hebben zien aankomen.
Beach House biedt met Thank Your Lucky Stars wederom een herkenbaar album met warme, fraaie, dromerige pop, vormgegeven door Legrands immer aantrekkelijke zang. De plaat ligt in het verlengde van zijn voorganger al lijkt het geluid van het duo op Thank Your Lucky Stars wat opener en milder. Beach House laat nog meer aan de verbeelding over dan voorheen.
Majorette is een fraaie, golvende song met een ontnuchterende tekst (‘Bottom of your well, that’s where you fell’). De stemmige openingsseconden van She’s So Lovely zetten de toon voor vier sfeervolle, donkere minuten waaruit blijkt dat we de titel van de song niet al te letterlijk hoeven te nemen. One Thing profiteert van de robuustere gitaar van Scally die vooral naar het einde toe de aandacht naar zich toetrekt, zoals de veelkleurige orgelklanken dat verderop in The Traveller doen. Wat dat betreft heeft Beach House weer een prima balans gevonden tussen de zuiverende, soms ijle zang van Legrand en sfeervolle instrumentatie.
Beach House verrast niet met Thank Your Lucky Stars en stijgt ook niet vaak naar bijzondere hoogten. Wel heeft het tweetal uit Baltimore gewoon weer een mooi en dromerig album gemaakt. Een plaat die regelmatig de fantasie prikkelt, zoals in het mystieke, diepe Elegy To The Void:
To your sons and daughters
Bending at the altar
Don’t you disappear in the mirror again and again
Again and again
De grootste verrassing komt feitelijk met het afsluitende Somewhere Tonight, een song met een vleugje fifties-teenybop. Het is een geslaagde accentverschuiving op een verder vertrouwd klinkende plaat.