×

Recensie

Alternative

06 februari 2018

Bark Psychosis

Hex (dubbel vinyl editie)

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Fire Records

Hex (dubbel vinyl editie) Bark Psychosis Alternative 5 Bark Psychosis – Hex (dubbel vinyl editie) Written in Music https://writteninmusic.com

Dacht u dat het huidige succes van postrockbands zoals Explosions In The Sky er vanzelf gekomen is? Niet dus, mede te danken daarvoor is Bark Psychosis.

De Britse band leverde met het in 1994 verschenen Hex de blauwdruk voor wat nu door het leven gaat als postrock, een genre dat vele grote bands opleverde en ontzettend veel fans aan zich weet te binden, maar even goed soms ook tot stilstand neigt. Zij waren een van de originals, een van die bands die halverwege de nineties de weg plaveiden voor wat nu haast mainstream geworden is.

Destijds was Bark Psychosis een beginnend bandje die in een bij elkaar geïmproviseerde studio dicht bij St John’s Church in Stratford experimenteerde met losse soundscapes, drones en fuzzy gitaarecho’s. Dat leverde een handvol singles en ep’s op, alvorens de groep eerst met het eenentwintig minuten durende Scum het voorafje maakte voor oerklassieker Hex.

Dit oorspronkelijk op het kleine Circa Records uitgegeven debuut is door de jaren heen een moderne klassieker geworden. En als je het album beluistert, dan begrijp je vast helemaal waar die bijzondere aantrekkingskracht vandaan komt. Het is slimme en verfijnde muziek, vol sfeer en nuance. Blaast je niet weg zoals bands als GY!BE, maar verleidt je zo in een al te bijzondere geluidswereld waar het goed vertoeven is.

Hex is een en ondeelbaar. En dus zou het zonde zijn om er afzonderlijke tracks uit te gaan pikken. Heel het album baadt in een enorm gelukzalige, dromerige sfeer. Dat is de grote sterkte. Net als die spookachtige, ongrijpbare schoonheid die je aangrijpt. Minstens zo bijzonder is de gelaagde sound waarbij elk nummer wezenlijk bijdraagt aan het grotere geheel.

Het illustreert goed hoe Bark Psychosis met hun heel aparte, tijdloze sound destijds voor een kleine aardverschuiving zorgden.Wat opvalt is onder meer de verwantschap met de broeierige ambient van Brian Eno en vooral de erg minimalistische soloplaat van Mark Hollis (Talk Talk). Zo is het trage, lome tempo bijvoorbeeld, maar ook de verfijnde nuance (o.a. door trompet, viool,..) en onderhuidse onrust gemeenschappelijk. Echter daar waar bij Hollis de teksten vaak voorgedragen of gedeclameerd lijken, zijn deze bij Bark Psychosis net helemaal fuzzy en troebel en moet je al echt moeite doen om frases als ”I can’t tell you were I’ve been, I can’t tell you anything at all” te onderscheiden.

Kortom: Een meesterwerk, dat nu door Fire Records heruitgegeven wordt op vinyl. Een erg goede zaak voor muziekliefhebbers die waar voor hun geld willen.

En Bark Psychosis? Tsja, de band implodeerde snel na het verschijnen van Hex. Kernlid Graham Sutton ging later nog als Boymerang aan de slag met drum & bass en werkte mee aan releases van These New Puritans, British Sea Power, Silver Apples, Jarvis Cocker en East India Youth. Rond de milleniumwende deed hij Bark Psychosis kortstondig herleven met het al even bijzondere ///Codename: Dustsucker. Al snel werd echter duidelijk dat de hoogdagen van Hex definitief voorbij waren.



  1. The Loom
  2. A Street Scene
  3. Absent Friend
  4. Big Shot
  5. Fingerspit
  6. Eyes & Smiles
  7. Pendulum Man