×

Recensie

Alternative

19 april 2018

Bardo Pond

Volume 8

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Fire

Volume 8 Bardo Pond Alternative 3.5 Bardo Pond – Volume 8 Written in Music https://writteninmusic.com

Na goed zoeken blijkt dat we op moment van schrijven de pschychedelische rockveteranen Bardo Pond nog maar één keer eerder bespraken op deze site. Dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen voor zo’n eigenzinnige band met een uit duizenden herkenbaar geluid, waarbij we het tellen van het aantal uitgekomen releases al eeuwen hebben opgegeven. Bovendien houden ze er  nog steeds een vrij constant releasetempo op na, waardoor er elk half jaar wel iets nieuws te horen valt van de band. Waar ze daarnaast ook nog graag met acts samenwerken, zoals onder andere Roy Montgomery, LSD March en Acid Mothers Temple Wat is er dan zo herkenbaar aan Bardo Pond? Te beginnen is daar het grofkorrelige, gruizige gitaargeluid dat wellicht geïnspireerd klinkt door de psychedelica uit het verleden, maar nu vooral toch niet aan een ander band te linken valt. Als tweede valt het fluitspel van Isobel Sollenberger op, het snijdt als een scherp vleesmes dwars door de dik opgetrokken gitaarmuur heen en zorgt voor een melodieus en dromerig contrast. Dat dromerige, zelfs slaperige klinkt helemaal sterk door als ze haar donkere en zalvende zang laat horen. Op die momenten schemeren vleugjes dreampop en shoegaze door in het soms lang uitgerekte jams.

De genummerde serie van de band bestaat voornamelijk uit albums uitgebracht in eigen beheer, te koop bij hun shows en de website. Zie het als obscure compilaties, vol geïmproviseerde jams en archiefmateriaal dat verschillende jaren beslaat. Soms studiomateriaal, soms live. Maar het verschil tussen studio en live is de band toch altijd al slecht te onderscheiden. Volume 8 heeft als primeur dat het op Fire Records is uitgebracht, het label waarmee ze sinds een aantal jaar standaard hun grootste studioreleases de wereld in sturen.  Echt veel verandert is er verder niet. Bestaande uit materiaal opgenomen tussen 2007 en 2017 voelt dit album nog steeds relaxt, fragmentarisch en  geïmproviseerd. Daarmee is het vooral geen release geworden voor de muziekliefhebber die even snel wil weten wie Bardo Pond nou eigenlijk zijn. Het mist structuur, urgentie en de “Oh Wow” momenten die de monotone psychedelische trips naar een geniaal niveau kan tillen Grijp dan naar een psychedelisch meesterwerk als Bufo Alvarius Amen 29:15, of Amanita voor de meer lichtvoetige dreampop-klanken van de band.

Meer een release voor de diehard dus, de verzamelaar die zoveel mogelijk Bardo Pond in huis wil hebben. Voor hen is er genoeg te genieten. Breed uitwaaierende gitaren en die snijdende fluit is weer alom aanwezig. Bijzondere accenten zijn synths, jazzy drums en samples van dierengeluiden die soms plotseling opduiken voor een meer “exotisch” gevoel. Volume 8 biedt wederom weinig ruimte voor de poppy kant van de band, maar dit keer is de psychedelica meer kalmerend en warm. Grote, lawaaiige uitbarstingen horen we weinig. Misschien wel te weinig, zodat dit album wel een beetje bedeesd overkomt. Heerlijk ontspannen, maar iets actiever had wel gemogen. Zelfs de 17-minuten durende afsluiter And I Will klinkt een beetje als de band op automatische piloot, ook al is daar voor het eerst de zang van Sollenberger weer heerlijk aanwezig. Kortom, onderhoudend, maar niet essentieel. Ach, op een volgende Bardo Pond release hoeven we vast geen half jaar te wachten….

Ttracklisting volume 8:

  1. Kailash
  2. Flayed Wish
  3. Power Children
  4. Cud
  5. And I Will