×

Recensie

Alternative

23 augustus 2015

Autobahn

Dissemble

Geschreven door: Bart Veenstra

Uitgebracht door: Tough Love

Dissemble Autobahn Alternative 4 Autobahn – Dissemble Written in Music https://writteninmusic.com

Wanneer je zou afgaan op de titel van het album, Dissemble (wat iets als veinzen of huichelen betekent) of een aantal titels van tracks op de plaat zoals Beautiful Place To Die en Suicide Saturday zou je haast iets heel zwaars, heel depressiefs verwachten. Luisterend naar het album komt het donkere, het depressieve ook wel naar voren, maar dat niet alleen. Ergens in de muziek gloort ook zeker hoop aan de horizon.

De muziek van Autobahn, een postpunk-band uit Leeds, heeft  niets te maken met één van Kraftwerk’s bekendste nummers Autobahn. Het zal hooguit een tribute zijn naar de Duitse elektronische band. Autobahn klinkt namelijk als een wilde postpunk-band met ook hier en daar wat vleugjes hardrock. De band werd in 2013 opgericht in Leeds en trad al vaker op in het noorden van Engeland. Bovendien werden in het afgelopen jaar al twee EP’s uitgebracht.

In Engeland vergelijkt men de band al met waar het noorden van het land voorstaat: de grauwe, grijze post-industriële landschappen gecombineerd met de vele open ruimtes in het land. Waar de gemeenschap centraal staat, maar waar eenzaamheid ook enorm voelbaar kan zijn. De muziek klinkt op eenzelfde manier: donker, grauw, beklemmend, maar ook erg hoopvol wanneer je naar de teksten luistert. De plaat werd binnen zes weken opgenomen in studio The Nave, voorheen een kerk, waar Matt Peel gold als producer van het album. Op het album klinkt Autobahn een stuk breder en wat doordachter dan op de voorgaande EP’s.

Tijdens een eerste luisterbeurt zal het ook wel even wennen zijn, deze muziek van Autobahn, maar na een aantal luisterbeurten leer je de muziek van deze Engelse band steeds meer te waarderen en gaat het ook steeds beter in de oren klinken. Met name klinken enkele gitaarriffs prachtig. De betere nummers op dit debuutalbum zijn Immaterial Man, Society (het nummer dat qua melodie het meest vrolijk klinkt) en Beautiful Place To Die, die al eerder als single werden uitgebracht. De zanger, Craig Johnson,lijkt qua stem op Tom Smith (The Editors) of eigenlijk nog meer op Ian Curtis, voormalig zanger van één van de bekendste postpunk-groepen aller tijden Joy Division, wat qua genre ook erg dichtbij elkaar ligt. Een nieuwe Unknown Pleasures zal het niet meteen zijn, maar de heren uit Leeds zijn met deze debuutplaat in ieder geval al een eind op weg.

De waarheid gebied te zeggen dat deze muziek niet weggelegd is voor een heel breed publiek, al klinkt het steeds toegankelijker naarmate je het vaker luistert, en wellicht alleen populair zal worden in een bepaald wereldje (postpunk). Oppervlakkig gezien zal Dissemble wat depressief en wanhopig overkomen, maar bij wat meer verdieping in de muziek, en zeker de songteksten, leert ons het allemaal heel wat positiever is dan we denken.



  1. Missing In Action
  2. Immaterial Man
  3. Impressionist
  4. Beautiful Place To Die
  5. Dissemble
  6. Society
  7. Ostentation
  8. Passion
  9. Suicide Saturday
  10. Deprivation