×

Recensie

Alternative

28 juli 2017

Arcade Fire

Everything Now

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Sony Music

Everything Now Arcade Fire Alternative 3 Arcade Fire – Everything Now Written in Music https://writteninmusic.com

We leven in jachtige tijden. In 1967 bulderde Jim Morrison van The Doors nog ‘we want the world and we want it now’. Exact een halve eeuw later hebben we het. Alles is beschikbaar, alles is verkrijgbaar en als het even meezit wordt het je direct bezorgd. Heeft het ons gelukkiger gemaakt? Het aantal overspannen en depressieve mensen in die gejaagde maatschappij groeit schrikbarend, dus je kan concluderen dat het niet zo is.

De nieuwe Arcade Fire is een commentaar op die wereld waarin alles kan, mag en ‘hier en nu’ beschikbaar moet zijn. Tekstueel en muzikaal. Het is geen heel nieuw thema, want op The Suburbs zong frontman Win Butler in We Used To Wait al weemoedig over de tijd dat je moest wachten op brieven, romantiek die door e-mail, sms en WhatsApp (‘alles NU’) is verdwenen. Op Reflektor handelde onder meer de titeltrack ook al over de wegwerpcultuur en de leegheid van online netwerken. “We’re so connected, but are we even friends?” De stap naar het thema van Everything Now is dus maar een kleine.

Het album schiet superovertuigend uit de startblokken. Je valt er letterlijk middenin, een geintje dat Pink Floyd eerder ook al uithaalde op The Wall, het einde loopt naadloos over in het begin, zodat je het album in feite als een lange loop kan draaien. De titeltrack laat vervolgens horen dat op dit album alles kan. Disco, alt-rock, Inca-panfluit, het gaat allemaal in de mixer en komt er als een organisch geheel uit. De band gooit er vervolgens op Signs Of Life een funky sausje door en het glijdt allemaal heel soepeltjes de oorschelpen in. Het over (een voorkomen) zelfmoord handelende Creature Comfort schakelt nog een tandje verder richting de leegte van het hedendaagse bestaan, waarin iedereen op sociale media gezien wil worden, maar niemand echt gehoord wordt. “Stand in the mirror and wait for the feedback.” Het 80s synthpopsausje is aanstekelijk en verhult die boodschap aanvankelijk best goed.

Per nummer dat volgt begint het echter te dagen dat de liedjes weliswaar erg fijn binnen komen rollen, maar dat je ze bent vergeten voor het volgende nummer goed en wel is afgelopen. Slechts de titeltrack blijkt de oorwurm die zich langer vastbijt. De ideeën zijn fantastisch en het muzikale avontuur dat wordt gezocht is ingenieus. Chemistry mixt een olijke ska-deun halverwege de track met een ronkende gitaarriff. Maar het nummer gaat vervolgens nergens meer heen. De gejaagde bijna punkrock van Infinite Content focust zich op het als een mantra herhalen van het zinnetje ‘Infinite content, infinite content, we’re infinitely content.’ Een slim stukje tekst, maar het lijkt er op dat het idee verder niet is uitgewerkt en het idee gewoon het liedje is geworden. Al moet gezegd dat het een heel aardige yin yang tandem is met het daarop volgende Infinite_Content, wat exact hetzelfde nummer is, maar dan als lome countrytrack. De eerste versie klinkt als een woedende aanklacht, de tweede als een gelaten acceptatie van de staat van de mens. Alles valt en staat met de benadering. Hartstikke leuk als statement en die boodschap is ook wel duidelijk. Bij herhaalde beluistering van het album wordt dit echter al snel een skipmomentje, dat naar mate de plaat vordert vaker regel dan uitzondering wordt.

Wat je met een band als Arcade Fire echter nooit weet is in hoeverre hetgeen je hoort nu ook echt onderdeel van het grotere plan is. Een album is een puzzel en de stukjes vallen bij Arcade Fire veelal later pas echt goed op de plaats. Ze maakten in eerder stadium gehakt van gehaaste albumrecensies en websites die elkaar bestrijden om als eerste een mening klaar te hebben, maar sturen het album vervolgens met een beperkte digitale luistertijd toe aan journalisten. De band stelt massaconsumptie aan de kaak, maar brengt Everything Now vervolgens doodleuk uit in drie verschillende vinyl-versies en twee cd-varianten. Als fan wil je die allemaal, terwijl de muziek daardoor niet verandert. Of zou juist de overdaad aan aanbod een commentaar zijn? Een middel dat de consument in tijden dat alles beschikbaar is dwingt tot een heldere keuze? Vragen, vragen, vragen. Zo ook met de vluchtigheid van het gepresenteerde werk. Het zit allemaal verbluffend goed in elkaar, vol slimme muzikale vondsten en een overduidelijk lak hebben aan genres. Maar het vervliegt allemaal even snel, de liedjes blijven in je hoofd maar vinden de weg naar het hart niet. Zoals een goede tweet of mooie instagramfoto ook na een paar minuten alweer bedolven wordt door de volgende lichting snedig- en fraaiheden. Het levert muzikaal misschien wel het meest doordachte, maar tegelijk het minst memorabele Arcade Fire-album tot nu op. Maar wellicht was dat gezien het overkoepelende thema juist een vooropgezet plan en roepen we over een jaar allemaal dat het een briljante zet was.



  1. Everything_Now (Continued)
  2. Everything Now
  3. Signs Of Life
  4. Creature Comfort
  5. Peter Pan
  6. Chemistry
  7. Infinite Content
  8. Infinite_Content
  9. Electric Blue
  10. Good God Damn
  11. Put Your Money On Me
  12. We Don't Deserve Love
  13. Everything Now (Continued)