Terry –
Remember
De Australische band Terry bracht vorig jaar een aanstekelijk album uit dat klonk als een kruising tussen punk, garagerock en popmuziek. Het was rommelig, traag gespeeld en had een broeierige sfeer. Bovendien zorgde de korte speelduur dat je het album graag nog een keer opzette. Nu is de band terug en vragen ze ons “Remember Terry”. Alsof wij zo’n slecht geheugen hebben?
Eigenlijk is er niet zo veel veranderd. Feit is dat je opnieuw heerlijk aanstekelijke, rommelige muziek krijgt voorgeschoteld waarbij de steeds terugkerende samenzang van alle bandleden wederom domineert. Erg gezellig. Het met bevreemdend refrein gezongen- en nerveus klinkende Start The Tape breekt zelfs alle snelheidsrecords voor deze band. Nu is dat niet al te moeilijk, want de rauwe rockers stonden altijd bekend om hun uiterst lome tempo. Het vormt een uitzondering, op een groot deel van het album wordt namelijk meer gas terug genomen. Er is ook minder ruimte voor rauwe gitaar en zo komen synthesizers en drumcomputers veel aan de beurt. In het mysterieuze Risk ontstaat hierdoor een soort darkwave geluid, terwijl de synths in afsluiter Homage meer doen denken aan lichtvoetige dreampop.
Er is dus genoeg variatie om het fris en verrassend te maken, maar Remember Terry voelt vooral vertrouwd. Iets minder garagerock dit keer en meer synthpop, maar het blijft Terry. Remember Terry? Hoe konden we jullie vergeten…