Pinback  bestaat uit multi-instrumentalisten Rob Crow en Armistead Burwell Smith IV, soms aangevuld met livemuzikanten, zoals de vaak terugkomende drummer Tom Zinser. Terwijl beide destijds druk bezig waren met andere bands – zoals Heavy Vegatable en Three Mile Pilot – heeft het toch nooit als een hobbyproject geklonken, wat het voor de heren eigenlijk wel was. Wat voor soort band is het dan? Nou, je kunt ze schalen onder alternatieve popmuziek, theatrale pianoballads, 90’s emo en soms zelfs felle mathrock. Maar Pinback is vooral Pinback en uit duizenden herkenbaar. Er is geen band die klinkt zoals zij. Voorspelbaar? Ja, maar dat is in dit geval niet erg. Naast de rotsvaste waardes van speelse basgitaar en gitaar die in elkaar verstrengeld zitten, twee vocalen met elkaar in strijd of elkaar juist aanvullend, piano, cello en drum(computer) variëren ze keer op keer weer zonder van de formule af te wijken. Dat rotsvaste, haast mathematisch betrouwbaar geluid hoort bij de band. Nu staan ze een beetje op een laag pitje staan en heeft vooral Rob Crow weer de tijd gevonden om andere projecten op te pikken. Maar nu is daar wel deze re-issue compilatie, die twee moeilijk verkrijgbare fan-favorietjes weer beschikbaar maakt en Some Voices voor het eerst op LP laat verschijnen.

Toch klinkt Some Voices minder vertrouwd en meer experimenteel. Het zo kenmerkende bas- en gitaarweefsel dat normaliter met metronomische precisie wordt uitgevoerd valt hier minder te horen. Zo starten we de muzikale reis met een flinke scheut triphopbeats en spookachtige synths. Ook kent het album een grote bijdrage van piano en cello, wat dan weer zorgt voor een theatraal en zwaar randje. Drummer Tom Zinser zorgt in de laatste twee tracks van de EP dat het geheel, ondanks de chaos toch strak blijft klinken. Chaos die zich vooral in Manchuria uit in over elkaar tuimelende instrumenten en de zang van Smith en Crow die dwars door elkaar heen gaat. Toch klinkt het lied melodieus en aanstekelijk, want alle puzzelstukjes passen in elkaar. Conceptueel bevinden we ons in een naïef droomlandschap, dat zomaar kan omslaan in een nachtmerrie. “Scared animals trample over the bed (Sheep trip over the fence)”, klinkt het in June, dat eindigt met de vocale mantra “It’s up to the trees with the firestorm”,  voordat het plaatsmaakt voor een theatraal instrumentaal einde met veel cello en piano. Waarom droomt Pinback over bange schapen in een bosbrand? Of om even in hun eigen woorden te spreken: “Why must all those pretty things be Sad, sad, somehow, somehow?”

Offcell klinkt direct vertrouwd, maar daarom niet minder spannend. De bas- en gitaartandem loopt geolied, zoals het hoort dus. Daardoor valt wel gelijk op hoe strak het in elkaar zit – de instrumenten verweven met veel precisie, de vocalen er dan nog eens om- of dwars doorheen. Als alles loopt zoals het moet ontstaat er ook ruimte voor speelse uitstapjes met gejaagde drums domineren Victorious D , in Offcell steekt een triphopbeat weer de kop op en in afsluiter Grey Machine heeft dartelende piano een compleet eigen wil. Qua sfeer soms carnavalesk en nerveus. Toch laat deze EP Pinback op zijn meest rockend horen. Fel en energiek, waar hun meeste andere materiaal juist relaxed en dromerig klinkt. Het concept van dromen komt ook hier weer terug, dit keer doorspekt met vleugjes cyberpunk en angst voor technologie. “Well play that one later.They’ve launched their antenna claws.
Called in a favor while you’re choking on their tentacles. You’re falling asleep. Don’t look behind the curtain. You’re falling asleep. Look in the spinning line.” Zo klinkt het waarschuwend in B, achterna gezeten door vreemde tv-monstertjes.  Toch heeft de 11-minuten durende ballad Grey Machine de grootste impact, als het een simpele stadwandeling op een zonnige dag omtovert naar depressie: “We run for cover. Escape is far. I’m letting go…Its scaring me…Break…I’m gonna break…” Wat is er gebeurd tijdens die wandeling? Ook hier krijgen we weer vocale mantra’s en afsluitend instrumentaal “geweld”.

Some Offcell Voices is niet meer dan een leuk cadeautje voor de fans. Maar wel één die twee geweldige EPs op 1 schijfje zet.  Gezamenlijk blijkt dat het misschien wel om het beste Pinback materiaal gaat.